فصل 4 آینه سیاه سناریوهای تیره و تار جدیدی را برای سریال ارائه داد ، اما وقتی پرتوی از امید را در آن فرو رفتگی های تاریک یافت ، بسیار عالی بود.
از زمان اکرانش ، و قبل از اینکه یک چشمک چشم در نتفلیکس باشد ، آینه سیاه تا حدودی از طریق خود نامی برای خود ایجاد کرد منطقه گرگ و میش مانند قالب گلچین اپیزودهای یک نفره که داستانهایی تاحدودی عجیب اما هنوز کاملاً قابل قبول از فناوری ارائه می کنند ، اشتباه انجام شده است. و با این کار ، این سریال به دلیل خشنود بودن و سناریوهایی که آینده ای ناخوشایند ، غیرآلی ، رسانه های اجتماعی و تحت کنترل شرکت های بزرگ را برای بشریت ترسیم می کند ، واقعاً مشهور شد. مطمئناً ، لحظاتی وجود داشت که همه چیز کمی جستجو می کرد ، اما آینه سیاه اگر هیچ چیز دیگری نبود ، کاملاً در ارائه پیچشهایی که شکست را از فکهای پیروزی ربودند ، صالح بود.
با تغییر مکان سریال در Netflix ، اوضاع تقریباً در فصل 3 شروع به تغییر کرد. شاید این نتیجه سفارش اپیزود اضافی بود که چشم انداز گسترده تری را ضروری می کرد ، یا فقط تمایل سازنده و نویسنده سریال چارلی بروکر به تزریق داستان هایی با چیز دیگری غیر از بدبینی ثبت اختراع نمایش هنگام کاوش در همه راه های فن آوری است و آنچه را تغییر می دهد ، یعنی انسان بودن.
xbox one x vs xbox one scorpio
مرتبط: USS Callister فرمول آینه سیاه را برای بهتر تغییر می دهد
اولین نگاه اجمالی در 'Nosedive' صورت گرفت ، آینده ای را تصور می کرد که رسانه های اجتماعی آن را دوست دارند و دنبال می کنند ، اقتصادی کاملاً برای خودشان شده است ، اقتصادی که فراتر از آن ارتباط فرد با جهان را حکم می کند و جلوه ای گلگون را برای همه چیز ایجاد می کند. و تعاملات همه از ترس از دست دادن پیروان ، یا بدتر از آن ، بدست آوردن یک دوست نداشتن. پیش فرض 'Nosedive' بود آینه سیاه ارزیابی ناامیدکننده وسواس دنیای واقعی با رسانه های اجتماعی از طریق و از طریق آن ، تبدیل به یک دیستوپی دیجیتال دیگر شد. اما در پایان ساعت ، که بر روی برایس دالاس هوارد به ظاهر مغلوب تمرکز داشت ، آینه سیاه کاری غیرمنتظره انجام داد: به جای اینکه شخصیت اصلی آن را به وجود بدبختی درون این کابوس خاص محکوم کند - این کار او را آزاد کرد.
چرا اندرو گارفیلد در حال بازی مرد عنکبوتی 3 نیست؟
البته این یک مسئله چشم انداز است ، زیرا شخصیت هوارد برای آخرین بار توسط مقامات دستگیر شد ، اما 'Nosedive' با یک فحش و ناسزا گفتگو پایان یافت که با این وجود یک انتقاد امیدوار کننده نسبت به کل سناریوی اپیزودیک به نظر می رسید. این روندی بود که در فصل 3 ادامه داشت و در 'San Junipero' برنده جایزه امی به اوج خود رسید ، که نه تنها یک چارچوب امیدوار کننده تر را در محتوای معمول ناخوشایند نمایش ارائه داد ، بلکه در یافتن انسانیت در یک داستان ظاهرا هنوز در مورد به روشی که فناوری می تواند و غیرقابل بازگشت زندگی ما را تغییر داده است. این رویکرد شخصیت اول برای سریال معجزه کرد و یک مرکز شیرین بسیار ضروری را به تلخی معمول که سریال برای آن شناخته شده بود ارائه داد.
در حالی که آینه سیاه فصل 4 مانند 'San Junipero' بدون موفقیت است ، این قسمت دارای دو قسمت است که چیزی شبیه به آن را ارائه می دهد ، یا ، حداقل ، نشان می دهد که چگونه موفقیت 'Junipero' یک لحظه یادگیری بود. همانطور که این مجموعه در ترسیم یک تصویر بدبخت از آینده ماهر است ، زمانی می رسد که حتی آینه سیاه می تواند ایستادگی کند تا چیزها را از طریق شیشه های گل رز کمی بیشتر منعکس کند. این کار را هم در 'USS Callister' و 'Hang the DJ' انجام می دهد ، که هر دو لحظه معمولی مبتنی بر فناوری را با آشکاری که ریشه در نیاز شخصیت ها دارد به جای مکانیک طرح داستان علمی تخیلی دوپارچه ، پشت سر می گذارند.
‘Callister’ ، به نوبه خود ، بیشتر شبیه ‘Junipero’ است زیرا از نمونه ای از نحوه دستکاری و کنترل فن آوری توسط افراد منحرف می شود و به کاوش در انواع افرادی که از این فناوری استفاده می کنند و نحوه انجام آنها و تأمین نیازهای آنها نیست. این واریانس جزئی بخشی از این است که به نظر می رسد این اپیزود در بین بسیاری از بینندگان طنین انداز شده است - قسمت دیگر این است که ابتدا به صورت نقطه ای ارائه می شود پیاده روی ستاره ای کلاهبرداری قبل از تبدیل شدن به یک کیفرخواست قوی در مورد جنون وسواس و نوع زن ستیزی رایج در آنجا و در محل کار. داستان مانند 'جونیپرو' به نمایندگی از نقش اصلی زن آن متکی است ، که در اینجا توسط کریستین میلیوتی بازی می کند ، که کلون دیجیتال او از قربانی ناخواسته جسی پلونز با عنوان فوق العاده گیک اجتماعی ، ناخوشایند و متضرر به کاپیتان یک سفینه فضایی بین ستاره ای تبدیل می شود. فرمان او که خلبان است ما را در hyper-war بچسبانید و اجازه دهید جایی ** خاموش شود ، غیر منتظره ترین لحظه نشاط آور می شود آینه سیاه فصل 4 ، و اثبات این که نمایش می تواند همراه با روایت احتیاط آمیز از جنبه تاریک فناوری ، عملکردی ارائه دهد و بخندد.
اگر 'USS Callister' به عنوان آینه سیاه کمدی (اگرچه خیلی بیشتر از اینهاست) ، 'Hang the DJ' مجموعه ای است که یک کمدی عاشقانه اب زیر کاه را در یک تکنیک هیجان انگیز آهسته سوز و به ظاهر کم ریسک پیچیده ارائه می دهد که مفهوم برنامه های دوستیابی آنلاین مانند Tinder را به یک مکان ناآرام و مرتفع داستان تصور می کند که دو دوست داشتنی غیرمحتمل آن در یک ساختار دقیق اجتماعی حبس شده اند که باعث می شود جفت شدن همسران بالقوه تنها هدف همه باشد. در ابتدا ، کمبود جزئیات مهم در مورد شخصیت ها - خانواده ، دوستان ، و حتی شغل آنها - به طور محسوسی وجود ندارد ، اما همانطور که پیچ و تاب قسمت نشان می دهد ، این یک ویژگی است ، نه یک اشکال. فاش کردن امی (جورجینا کمپبل) و فرانک ( Blinders Peaky 'Joe Cole) در واقع فقط یکی از بسیاری از شبیه سازی های مجازی برنامه دوستیابی است که محاسبه منطبق احتمالی بین امی واقعی و فرانک نوعی شیطنت است که شما از آن انتظار دارید آینه سیاه . با این حال ، نگاه خوش بینانه ای که اپیزود با آن قهرمانان بازی می کند - مجازی و غیره - نیست. و نتیجه 'Hang the DJ' را به یکی از قسمت های به یادماندنی این مجموعه تبدیل می کند ، فقط به این دلیل که به سمت یک پایان احساسی خوشحال کننده تغییر شکل می دهد که شاید در مورد اخلاق سریال تجدید نظر کند.
در فصلی که سگهای ربات در یک زمین بایر آینده انسانها را شکار می کنند و سریع سقوط یک زن به دنیای آدم کشی احساس می شود آینه سیاه 101 ، ‘USS Callister’ و ‘Hang the DJ’ به عنوان یک جفت لوازم جانبی خوشامدگویی ایستاده اند. سریال غم انگیز چارلی بروکر با کشاندن بینندگان به یک دیستوپی دیجیتالی بارها و بارها نام خود را به دست آورد ، اما به نظر می رسد اخیراً آینه سیاه یافتن موفقیت بیشتر هدایت مخاطبان به مکانی امیدوارتر است.
آیا فصل 7 از گرگ نوجوان وجود خواهد داشت؟
بعدی: تبلیغات Black Mirror باعث سرگرمی در 'What a Wonderful Year' 2017 شده است
آینه سیاه فصل های 1-4 در Netflix جریان دارند.