جی.کی. 'The Casual Vacancy' از رولینگ اکنون یک مینی سریال است و به کاوش در زندگی در دهکده Pagford می پردازد - جایی که همه چیزی برای پنهان کردن دارند.
[این یک بررسی از جای خالی گاه به گاه . بازبینی برای قسمت 3 بدون SPOILER رایگان است.]
-
جی.کی. رمان رولینگ کاملاً دور از صحنه ادبیات است که باعث شهرت وی شد. این بار نویسنده سعی کرده است به جای ایجاد جهانی پر از عصای جادویی ، کلاه های مرتب سازی و شرورانی که هرگز نباید نام آنها را بر زبان آورد ، در یک برش بسیار کوچکتر (اما به تعبیری نه چندان عجیب و غریب) از داستان زندگی تلاش کند. مینی سریال سه بخشی جای خالی گاه به گاه .
این داستان Pagford است ، یک دهکده انگلیسی که کاملاً دهکده ای ایده آل نیست و در غیر این صورت بیرونی عجیب و غریب شما را باور می کند. در عوض ، در زیر روکش دلپذیر Pagford که از خیابان های سنگفرش و ویترین فروشگاه های دنیای قدیم اعطا می شود ، این یک مکان است که در میان آشوب اختلاف طبقاتی تلخ وجود دارد. این مکانی است که نوجوانان سرخورده و در تضاد با والدین گاهی اوقات سو ab استفاده ، گاهی اوقات به مواد مخدر (اما اکثراً فقط ناراضی یا بی اثر) زندگی می کنند. و پس از مرگ ناگهانی یک مرد که مصمم بود از جای خود بایستد و کار درست را انجام دهد - در نتیجه جای خالی تصادفی عنوان شورای شورای کلیسا وجود دارد - پاگفورد اکنون مکانی است که جاه طلبی های افرادی که می خواهند جای او را بدتر کنند ، در همه
اینکه بگوییم مرگ در آغاز داستان قهرمان اصلی باری فیربرادر (Rory Kinnear) است ، یک خراب کننده نیست. به هر حال ، نابودی نابهنگام او به عنوان یک کاتالیزور برای کل داستان عمل می کند. باری ، یک پدر و شوهر و پدر فداکار ، وکالت و انسان دوست ، صدای اصلی دلیل در نگهداری یک مرکز اجتماعی معروف به Sweetlove House بود - یک عمارت پراکنده که توسط صاحب سابق آن به مردم Pagford اهدا شده است - از تبدیل شدن به یک تفریحگاه مجلل برای ثروتمندان اما بری در زندگی سه نوجوان تنها صدای دلسوزی بود: برادرزاده هایش اندرو (جو هرست) و پاول (سانی اشبورن سرکیس) ، دو نوجوان به ظاهر مطبوع ، در یک خانه بد دهنی که توسط پدرشان سیمون (ریچارد گلاور) به دام افتاده بود ، و کریستال ویدون (ابیگیل لاوری) ، دختر یک معتاد به هروئین که به سختی خانواده اش را کنار هم نگه می دارد.
جنگ صلیبی باری برای محدود کردن خط و نشان کشیدن ثروتمندان از فقرا در پاگفورد ، هوارد مولونیسون (مایکل گامبون) و همسرش شرلی (جولیا مک کنزی) ، صاحبان ثروتمند یک فروشگاه مواد غذایی عالی و والدین شریک حقوقی بی ادعای باری ، مایلز (روفوس جونز) مولیسون ها مشتاقانه جلب رضایت اوبری و جولیا سویت لاو (وارثان ثروت Sweetlove) را با استفاده از صندلی خود در شورای کلیسا برای تحقق بخشیدن به این اقامتگاه انجام می دهند. و بنابراین ، مرگ باری نه تنها به عنوان یک فاجعه نابهنگام تلقی می شود ، و مردی را که ظاهرا در اوج زندگی خود است ، به عنوان آخرین شانس برای افراد مستضعف که از Sweetlove House به عنوان کلینیک متادون و سایر موارد دیگر استفاده می کنند ، تلقی می کند. خدمات اجتماعی. همانطور که هوارد می گوید ، متولدین خانه Sweetlove House سرانجام جذابیت زیبای Pagford را خراب می کنند و به خاطر روستا ، این افراد منظم در حومه شهر ، جایی که پروژه های مسکونی آنها قبلاً بازگردانده شده است ، بهتر هستند.
پذیرش آن بسیار زیاد است و به اعتبار مینی سریال ، شرایط و شرایط آن تقریباً به همان سرعتی که خروج باری ساخته می شود ، تثبیت می شود. آنچه باقی مانده است ، یک مجموعه گسترده از شخصیت های متفاوت است که از یک مدیر مدرسه که از تریکوتیلومانیا رنج می برد ، تا پسر برادرش استوارت (برایان ورنل) ، یک نوجوان روحیه با روحیه 'چربی ها' ، که وسواس او برای ایجاد یک بیماری جنسی ، او را به سمت درب ورودی Krystal. و موارد دیگر ، مانند مجادلات پارمیندر (لولیتا چاکراباتی) و ویکرام (سیلاس کارسون) پارمیندر ، پزشکان ثروتمندی که مشاغل پزشکی را از دریچه های بسیار متفاوت می بینند. یا پس از آن همسر مایلز ، سامانتا (کیلی هاوز) ، یک الکل مرزی است که باید تمام تلاش خود را برای اغوای شوهر خود انجام دهد ، در حالی که برای کنترل دو فرزندشان با مادرشوهرش ، شرلی ، یک جنگ شکست خورده را در پیش می گیرد.
اقتباس شده توسط سارا فلپس ، 'The Casual Vacancy' به عنوان بخشی از داستان اخلاق و بخشی مناسب برای فضول گرایی پوزخند بازی می کند ، و گروه به روش های مختلفی برای نشان دادن هر دو مورد استفاده می شود. در حالی که اختلاف در کلاس ذکر شده و نگرانی های اخلاقی ناشی از چنین نابرابری در اوایل مرحله اصلی است ، دو ساعت اول مینی سریال تلاش می کند تا چیزی غیر از تفسیر صرف باشد. آهسته پیش رفتن نه تنها توسط بسیاری از موضوعاتی که داستان هرگز کاملاً به یک انسجام کشیده نمی شود ، بلکه همچنین با این روش که شخصیت ها هرگز چیزی بیش از انواع ساده نمی شوند - ضعیف ولع خوردن قند ، کودک تنها با آکنه ، پدر سوus استفاده کننده ، الکلی ، معتاد به مواد مخدر و ... به استثنای کریستال ، هیچ یک از شخصیت ها پیچیده نیستند ، فاقد ابعاد هستند و بیشتر اوقات درگیری های آنها قابل پیش بینی است و کاملاً توسط نیروهای خارجی ایجاد می شود.
سپس هوارد و شرلی حضور دارند. بازی های گامبن و مک کنزی بسیار مشهود است ، اما به جای عمق واقعی ، مولیسون ها بسیار اغراق آمیز می شوند ، فضای کمی در داستان (یا روی صفحه) وجود دارد که آنها چیزی غیر از کهن الگوهای شرور باشند - نمایندگی محافظه کار افراطی که راههای پولشویی تهدید می کند بر جامعه تأثیر منفی می گذارد. آنها کارهای نفرت انگیزی انجام می دهند ، و تلاش ناموفق آنها برای خشنودی با اوبری و جولیا تا حدی طنز آمیز است - در یک لحظه آنها از خانه شیک Sweetlove بیرون رانده می شوند و دفعه بعد به آنها ایمیل می گویند ، نه اینکه جلوی این را بگیرند - اما در پایان (و از طریق کابوسی که سو by هاضمه به وجود آورده است) فقط کوچکترین نگاهی به واقعی بودن این افراد ارائه می شود.
در مورد شدت این داستان چیزی برای گفتن وجود دارد که داستان زندگی در این دهکده کوچک نه چندان جذاب را به تصویر می کشد. چه زمانی جای خالی گاه به گاه کار می کند ، این کار را با کشیدن هیچ مشت با نخ مانند کریستال انجام نمی دهد ، زیرا او در برخی مناطق خیانتکار حرکت می کند ، نه تنها با مادر اعتیاد به مواد مخدر ، بلکه با فروشنده مخدر مواد مخدر مادرش ، اوببو (سام ردفورد) نیز مقابله می کند. یک فریب واقعی و برخی لحظات اندوه قابل لمس در آنجا وجود دارد ، اما اغلب اوقات این سریال ها به جزئیات خسته کننده انتخابات محلی یا ریزه کاری های مردانی مانند سیمون و هاوارد می پردازند بدون اینکه توضیح دهند که چرا آنها به همین شکل هستند. این موضوع باعث می شود که رشته های کمتر از مواردی که کار می کنند بسیار دور باشند و از ادغام مجموعه های کوچک در داستان معنایی که هدف آن است جلوگیری می کند.
جای خالی گاه به گاه سومین و آخرین قسمت خود را پنجشنبه ، 30 آوریل @ 8 شب از شبکه HBO پخش می کند.
عکس ها: Steffan Hill / HBO