Ong Bak 2: The Start برای همه مناسب نیست ، اما برای مجذوبین اکشن دقیقاً همان چیزی را که انتظار دارید فراهم می کند.
اولین اونگ باک (زیرنویس جنگجوی موی تای ) به نظر من کاملا سرگرم کننده بود ، با چند سکانس جدی لگد زدن ، متشکل از برخی از رقص ها و مانع های اغلب آرواره. متأسفانه ، جنبه های نه چندان خوبی نیز وجود داشت ، به ویژه بازی ضعیف و داستان نازک. اما به طور کلی آنجا به اندازه کافی ارزشمند بود و دنبال کردن فیلم دیگری بسیار اجتناب ناپذیر بود.
ناروتو و هیناتا با هم می‌شوند
تعجب آور نیست که پیدا کردن آن اونگ باک 2 ، یا اونگ باک 2: آغاز ، تقریباً یکسان است ، اما قادر است عناصر بد را از بین ببرد (یا حداقل بهتر از این استفاده کند) ، در حالی که متعاقبا توالی های مبارزه را بهبود می بخشد (اگر باور کنید).
اونگ باک 2 در واقع پیش درآمد اونگ باک ، در تایلند باستان بر خلاف تایلند امروزی اتفاق می افتد. با این حال ، آنچه کاملاً مشخص نبود ، چگونگی پیوند دادن دنباله به فیلم اول بود ، زیرا قرن ها پیش اتفاق می افتد (مگر اینکه شخصیت تونی جا جاودانه باشد ، نمی توانم ببینم که این یک پسر در هر دو یکسان است - نام آنها متفاوت است ، برای یک چیز). اگر سردرگمی را کنار بگذاریم ، تنظیمات جدید (یا قدیمی) تغییر خوبی نسبت به آنچه در فیلم اول دیدیم است ، حتی ممکن است جنگ هیجان انگیز را به روشی عجیب افزایش دهد.
این طرح به دنبال تین (جائا) ، پسر لردی است که در اواخر قرن 15 در تایلند کشته شد. تین پس از مقاومت در برابر معامله گران بی رحمانه برده و لحظاتی از مرگ ، توسط یک جنگجوی مشهور نجات می یابد که او را زیر بال خود می گیرد و در ورزش های رزمی ، از جمله استفاده سنگین از سلاح آموزش می دهد. او سرانجام بزرگ شده و به 'یکی از خطرناک ترین مردان زنده' تبدیل می شود. تین در ادامه به ردیابی و انتقام گیری دقیق از مردانی که او را در کودکی به بردگی کشیدند و همچنین انتقام گرفتن از جنگ سالاری که پدرش را کشته است ، می پردازد.
من فکر می کنم اونگ باک 2 نوعی فیلم است که شما باید قضاوت کنید بر اساس آنچه که در تلاش است انجام دهد و اگر به آن هدف رسیده است یا نه. و می توانم بگویم که مطمئناً به اهداف خود می رسد. این فیلم با سرعتی نسبتاً سریع فشرده می شود ، و یک صحنه مبارزه شگفت انگیز را به صحنه دیگری پیوند می دهد ، فقط چند آویز در روایت اینجا و آنجا وجود دارد اما هیچ چیز برای کل فیلم مضر نیست.
صحنه های مبارزه اغلب به طرز باورنکردنی به خوبی اجرا می شوند و حتی برای مشتاقترین تماشاگر فیلم های اکشن نیز چشمگیر خواهند بود (تصور می کنم). از استعدادهای ستاره و کارگردان ، تونی جا ، تشکر کنید. او با اولین ضربه مشت و لگد خود را به رادار سینمایی رساند اونگ باک ، سرپیچی از نیروی جاذبه ، لگد زدن به الاغ افراد بدتر از آنچه که قابل شمارش است ، در حالی که سبک جدیدی را به ژانر هنرهای رزمی می آورد. این واقعیت که او این بار کنترل کارگردانی را داشت قطعاً روی صفحه نشان می دهد: به نظر می رسد صحنه های اکشن خیلی بهتر از فیلم اول جریان دارند و دقیقاً وارد قلمرو باورپذیر نمی شوند (هرچه مضحک تر ، بهتر ، من می گویم!) ، اما به نوعی احساس خود در متن فیلم است.
به عنوان مثال ، صحنه ای وجود دارد که تین از یک فیل استفاده می کند - که موفق به 'رام کردن آن' شده است - هنگامی که فقط با یکی از گروههای شرور زیادی مبارزه می کند. او از فیل استفاده می کند تا بتواند نوع خاصی از پرش را انجام دهد و از حرکات فیل استفاده کند تا دشمنان خود را از پا درآورد. کمی بیرون به نظر می رسد ، درست است؟ در اصل خوب است ، اما جاا این کار را می کند. برو فیگور
استیون جهان فیلم پایان است
همانطور که گفتم ، حتی اگر شما مجبور باشید این نوع فیلم ها را برای آنچه که سعی در انجام آن دارد قضاوت کنید ، اما باز هم جلوی برخی از جنبه های ضعیف کار گرفته شده را نمی گیرد. داستان کاملاً عمومی یا حداقل قابل پیش بینی احساس می شود - پدر پسر جوان کشته می شود ، او توسط یک جنگجو جذب می شود ، برای اینکه یک مبارز شگفت انگیز باشد تمرین می کند و برای انتقام پدرش بیرون می رود. گفتگوها - هرچند اندكی از آن وجود دارد - بسیار كتابی است (گاهی اوقات فوق العاده تند و تیز) و بازیگری (تا آنجا كه من می توانم بگویم از آنجا كه من تایلندی بلد نیستم) در بهترین حالت كمتر بود.
اما تصور می کنم اگر به فکر چک کردن هستید اونگ باک 2 ، بازیگری ، فیلمنامه یا داستان دورترین چیز از ذهن شما خواهد بود. این احتمال وجود دارد که شما به دنبال سکانس های بیشتری برای مبارزه با ضربات آهسته باشید که در اول مشاهده کردیم اونگ باک (و همچنین موارد مشابه محافظ ) و خوشحالم که می گویم این فیلم کاملاً بی نظیر است.