سندرم لاوندر تاون پدیده ای وهم آور بود که شایعه آزار کودکان خردسال ژاپنی است که در سال 1996 پوکمون بازی می کردند. در اینجا آنچه را باید بدانید آورده شده است.
هوادارانی که با بازی در سری اول بزرگ شدند گوگل بازی های موجود در Nintendo Game Boy احتمالاً صحنه شبح وار Lavender Town را به یاد می آورد ، خانه برج 7 طبقه پوکمون که پر از سنگ قبرهای پوکمون درگذشته است. برج مکانی است که بازیکنان می توانند با پوکمون های شبح مانند روبرو شوند کوبونه - یک پوکمون این یک شبح نیست اما تاریخچه تاریک خود را دارد. کل شهر با موزیک جذاب و آرامش به ظاهر آرامش بخش (اما در عین حال ناخوشایند) دارای صدای هیپتون بسیار هیجان انگیز است.
اگرچه امروز بازیکنان در هر سنی از این لذت بردند گوگل این مجموعه عمدتا برای کودکان است ، با شخصیت های قابل پخش هر بازی کودک در حدود 10 سالگی. این مانع از ایجاد برخی از زنگ های تیره در بازی ها نشده است ، که مسلما به محبوبیت این مجموعه در دهه های بعد کمک کرده است انتشار آن از آن زمان طرفداران با نظریه ها و شایعات متعددی پیرامون حق رای دادن بچه گانه روبرو شده اند. یکی از این شایعات حول این موضوع است که چگونه موسیقی ناراحت کننده Lavender Town باعث آسیب جسمی یا حتی خودکشی در میان کودکان خردسال ژاپنی شده است که نسخه های اول بازی را بازی می کنند ، گوگل خالص و Pokemon Blue ، پس از آزادی در ژاپن در 27 فوریه 1996 (معروف به هیولاهای جیبی : قرمز و سبز در ژاپن).
برای ادامه مطالعه به پیمایش ادامه دهید برای شروع این مقاله در نمای سریع بر روی دکمه زیر کلیک کنید.
این شایعه ادعا می کند که این کودکان از یک سری بیماری ها از جمله سردرد ، خون دماغ ، بی خوابی ، تحریک پذیری و حتی حدود 200 مورد خودکشی کودک در بهار 1996 ، به ویژه پس از تجربه موسیقی پر سر و صدا Lavender Town ، رنج می بردند. این پدیده از آن زمان لقب گرفته است سندرم لاوندر تاون ، و اولین بار در سال 2010 در ظاهر شد Creepypasta ، وب سایتی که به دلیل گردآوری داستانهای ترسناک و افسانه ای شهرت دارد. از آن زمان با نسخه فرضی به روز شده است.
پوکمون سندرم لاوندر تاون: برچیده شده است
حمایت از این ادعا وقتی که همکاران اولین ادعا را مطرح کردند ، مورد توجه قرار گرفت گوگل آزمایش بازی ها با ضربات دو گوش ، نوعی توهم شنیداری و نحوه تغییر موسیقی در اجرای بعدی بازی های سری اول. ظاهرا اولین نسخه از پ عالیه : خالص و سبز شامل زنگ های بلند است که گوش بزرگسال کاملاً رشد یافته نمی تواند بشنود. از این رو ، فقط کودکان تحت تأثیر قرار گرفتند و حتی اگر از هدفون استفاده می کردند ، حتی بیشتر از این نیز آسیب پذیر بودند. در مشارکت های بعدی در این شایعه ذکر شده است که چگونه اولین نسخه های بازی در سکوت به یاد می آیند ، و اینکه یکی از کارمندان سابق Game Freak به نام Satou Harue اطلاعاتی را از Game Freak به بیرون درز کرده است که شامل خودکشی ها و بیماری های کودکان مربوط به لحن Lavender Town است.
هرچقدر که این ادعاها نگران کننده به نظر برسد ، بدست آوردن اثبات واقعی دشوارتر است. هیچ داده ای از همبستگی بین انجام بازی و خودکشی کودکان از سال 1996 ، یا اینکه نسخه ها همیشه فراخوانده شده اند وجود ندارد. علاوه بر این ، گوگل آهنگساز جونیچی ماسودا در واقع موسیقی Lavender Town را پس از انتشار اولیه تغییر داد و حتی ملودی را با نشاط بیشتری در گوگل طلا ، نقره ، و کریستال . با این حال ، این احتمال بیشتر به این دلیل است که در بازی های نسل دوم ، برج Pokémon تخریب شده بود و برج رادیویی Kanto جایگزین آن شده بود. به احتمال زیاد تکامل شهر اسطوخودوس از ننگ وحشتناک مرتبط با بازی های اصلی دور می شود.
در مورد ادعاهای Satou Harue - هیچ مدرکی مبنی بر نشت احتمالی وی ، مبنی بر اینکه وی برای Game Freak کار کرده یا حتی سابقه داشته است وجود ندارد. در حقیقت ، جستجوی گوگل در این نام ، فقط مقالاتی را در رابطه با شایعه سندرم Lavender Town نشان می دهد. جای تعجب نیست که این ادعا به یک احساس ویروسی مورد بحث تبدیل شد. به هر حال ، موسیقی در Lavender Town واقعاً خنک کننده است و به احتمال زیاد احساس عجیب ناخوشایندی نوستالژیک را در میان کسانی که در طول تازگی آن بازی را انجام داده اند ، ایجاد می کند. گرچه تن های فرکانس بالا هیچ ارتباطی با خودکشی کودکان ندارند ، اما به نظر می رسد ممکن است سردردها را شروع کند. اولین نسخه تغییر یافته آهنگ به احتمال زیاد به همین دلیل یا فقط کاهش صدای بسیار ناخوشایند است. در نتیجه ، سندرم Lavender Town کمی بیش از یک مورد واقعی یک گفتگوی جالب است گوگل با این حال طرفداران همچنان از پخش نظریه های تاریک و شایعات مربوط به حق رای دادن لذت می برند.