جنگ ستارگان در نهایت به بزرگترین انتقاد از تعادل نیرو پاسخ می دهد - آیا واقعاً مهم است که یک شخص روشن یا تاریک را انتخاب کند؟
جنگ ستارگان در نهایت به بزرگترین انتقاد از ایده 'تعادل نیرو' پاسخ داده است. زمانی که جورج لوکاس ایجاد کرد جنگ ستارگان فرنچایز، او تصمیم گرفت که نیرو را بر حسب نور و تاریکی، یین و یانگ تفسیر کند. همانطور که در مصاحبه با زمان مجله در سال 1980، ' نیرو دو طرف دارد. این امر ذاتاً بدخواهانه یا خیرخواهانه نیست. جنبه بدی دارد که شامل نفرت و ترس می شود و جنبه خوبی نیز دارد که شامل عشق، صدقه، انصاف و امید است. '
این موضوع در پیش درآمدها که مفهوم تعادل را معرفی می کردند، آشکارتر شد. برگزیده یک شخصیت آشکارا مسیحایی بود - که از یک باکره متولد شد، نه کمتر - که قرار بود تعادل را در نیرو ایجاد کند. عجیب است که جدی تصمیم گرفت این را به عنوان اشاره به نابودی سیث ها تفسیر کند، گویی که تاریکی باید از بین برود. اما خود کلمه 'تعادل' مکانی را برای روشنایی و تاریکی، خیر و شر، یین و یانگ نشان می دهد. آیا طرفداران «تعادل» نباید بخواهند که جدی و همچنین سیث ها نابود شوند؟
مطالب مرتبط: لوک فکر کرد که کایلو برگزیده است
آخرین جنگ ستارگان رمان، کلودیا گری استاد و شاگرد ، در نهایت به آن انتقادات رو در رو پرداخته است. تنظیم قبل از رویدادهای جنگ ستارگان: اپیزود اول - تهدید شبح ، این کتاب رابطه بین کوی گون جین و شاگردش اوبی وان کنوبی را بررسی می کند. در طول مسیر، همچنین نور زیادی را بر پیشگویی انتخاب شده می تابد، زیرا کوی گون زمان زیادی را با جدی دیگری می گذراند که پیشگویی ها را مطالعه کرده است، رائل آوروس. در یک صحنه، رائل یک اعتراض فلسفی به تعادل نیرو را مطرح می کند:
بیایید بگوییم من معتقدم که روزی تعادل کامل در نیرو برقرار خواهد شد. با تشکر از یک نوع انتخاب شده. آیا تا به حال واقعاً به این فکر کرده اید که چه معنایی دارد، کوی گون؟ این بدان معناست که تاریکی به اندازه نور قوی خواهد بود. پس مهم نیست چه کار کنیم، چون در نهایت هی، کراوات است! فرقی نمی کند کدام طرف را انتخاب کنیم.'
اما Qui-Gon یک پاسخ ساده می دهد:
مهم است. مهم است که کدام طرف را انتخاب کنیم. حتی اگر هرگز نوری بیشتر از تاریکی نباشد. حتی اگر شادی در کهکشان بیشتر از درد نباشد. برای هر کاری که انجام می دهیم، برای هر کلمه ای که به زبان می آوریم، برای هر زندگی که لمس می کنیم - مهم است. من به سمت نور نمی روم زیرا به این معنی است که روزی در نوعی بازی کیهانی 'برنده' خواهم شد. به سمت آن می چرخم زیرا نور است.
به عبارت دیگر، تا آنجا که به Qui-Gon مربوط می شود، خود نیرو متعادل است. اما هر موجود زنده ای مسئولیت انتخاب یک طرف را دارد. تمرکز بر نتیجه نهایی یک اشتباه است. در عوض، تمرکز هر فرد باید بر لحظه حال خود باشد، چه برای خوب یا بد عمل کند. شگفت‌انگیز است که حدس بزنیم که این فلسفه چگونه بر آناکین اسکای واکر تأثیر می‌گذارد، اگر کوی‌گون از آن رویارویی سرنوشت‌ساز با دارث ماول جان سالم به در می‌برد و ادامه می‌داد. آناکین را به عنوان پاداوان خود آموزش دهید . با توجه به اینکه کوی گون آناکین را به عنوان یک عامل تعادل تلقی می کرد، احتمالاً در تلاش برای تلقین اصول نظم جدی به کودک بسیار محتاط تر و محتاط تر بود.
استاد و شاگرد تأیید می کند که از طریق برگزیده، نیرو به مکانی بازگردانده می شود تعادل نهایی . باید دید با توجه به بازگشت پالپاتین به چه شکلی است جنگ ستارگان: ظهور اسکای واکر نشان می دهد که تاریکی هنوز غالب است. در حال حاضر، با این حال، آموزش Qui-Gon یادآوری است که هر شخصیت در جنگ ستارگان داستان نقش خود را در این تعادل دارد - بخشی که با انتخاب هایی که انجام می دهند تعیین می شود.
بیشتر: جنگ ستارگان قبلاً ری را به یک اسکای واکر واقعی تبدیل کرد (شما فقط آن را از دست دادید)
تاریخ انتشار کلیدی
-
جنگ ستارگان: اپیزود نهم - ظهور اسکای واکر
تاریخ انتشار: 2019-12-20