چرا کمیک های مرده متحرک سیاه و سفید بودند ، و نه توضیح رنگی

کمیک Walking Dead به زیبایی در سیاه و سفید منتشر شد و دو دلیل عمده وجود دارد که سازندگان آن کار بدون رنگ را انتخاب کرده اند.

برخلاف بسیاری دیگر از عناوین کمیک های تصویری ، نویسنده رابرت کرکمن ( زامبی های مارول ، شکست ناپذیر ) و هنرمندان تونی مور ( نماینده ترس ، پاپ نبرد ) و چارلی آدلارد ( وحشی ، قاضی دادگاه ) مرده متحرک تمایز چاپ سیاه و سفید از اولین شماره آن در سال 2003 تا شماره نهایی آن # 193 در سال 2019 بود. اما علی رغم تبدیل شدن به یک پدیده ، محبوب محبوب طرفداران کمیک و با اقتباس تلویزیونی بسیار محبوب ، این مجموعه هرگز پرش به انتشار به صورت رنگی - نه به این دلیل که نمی توانست ، بلکه به این دلیل که سبک سیاه و سفید تصمیمی آگاهانه از سوی سازندگان آن بود.

رابرت کرکمن که از کودکی یکی از طرفداران زامبی بود ، عشق خود به ژانر ارواح را به کتاب های کمیک آورد ، نه تنها از مضامین سنتی و روایی ، بلکه حتی از زیبایی شناسی خلاق بزرگان گذشته نیز ارج نهاد. اما علیرغم جاه طلبی بیشتر از سایر آثار کمیک زامبی شلاکیر در غرفه ها ، یک عنصر منحصر به فرد دیگر برای کمک به برجسته شدن کتاب در مقایسه با معاصر خود مورد نیاز بود. با اکتبر 2003 مرده متحرک شماره 1 ، کرکمن و هنرمند اولیه این مجموعه تونی مور طرفداران خود را به دنیای جهان معرفی کردند مرده متحرک با شکوه سیاه و سفید آن

مرتبط: در آینده The Walking Dead ، شما می توانید به خاطر کشتن زامبی دستگیر شوید

برنامه های کرکمن برای مرده متحرک ، غیر از بودن 'فیلم زامبی که هرگز به پایان نمی رسد' در نهایت حتی بلند پروازانه تر از آنچه در ابتدا تصور می شد ، بود. در مراحل اولیه توسعه این مجموعه ، مرده متحرک قرار بود در ادامه فیلم کلاسیک جورج آ. رومرو ، افسانه ترسناک متاخر 1968 باشد شب مردگان زنده . سیاه و سفید فیلمبرداری شده ، شب مردگان زنده مسئول معرفی مخاطبان اصلی جریان به ژانر مدرن و لحن را برای هر آنچه که بعد از آن رخ داد تنظیم کنید - یک اتفاق بی سابقه مرده متحرک ده ها سال بعد برای بازار کتاب های طنز موفق می شود. اما در حالی که یک تداوم مشترک با شب مردگان زنده در نهایت مراحل سخت را پشت سر نمی گذارد ، فقط کافی بود که زیبایی و سیاه و سفید سریال را به دنیا بیاورید.

چارلی شین دو مرد و نیم

صرفه جویی در جلد هنری این مجموعه ، همه چیز از شخصیت ها ، مکان ها ، لباس ها و روده های زامبی بی رنگ شده است. اما تصمیم به تصور مرده متحرک در سیاه و سفید خالص نه تنها از ادای احترام به شب مردگان زنده ، اما از آزادی که از نظر به تصویر کشیدن آسیب و خشونت فراهم کرده است. به دلیل کمبود رنگ ، این عنوان در واقع برای صحنه های شدید مجاز بود که در صورت به تصویر کشیدن با رنگ قرمز روشن ، نگرانی بیشتری را به خود جلب می کرد. مجموعه های کرکمن به تدریج به یک کتاب مصور تبدیل شده است که به دلیل شدت خونریزی و خشونت شناخته می شود و با این وجود کار بدون رنگ به شما کمک می کند تا از احساس شورانگیز یا افراط و تفریط بی مورد جلوگیری کنید.

مرده متحرک هنر سیاه و سفید برای سریال معانی زیادی داشت ، و به آن آزادی خلاقیت بیشتری می بخشد و آن را به میراثی که آن را به وجود آورده گره می زند. با استفاده از کاورها برای تعیین جزئیات رنگ در مورد اینکه طرفداران ممکن است کنجکاو باشند - مانند رنگ مو و تجزیه زامبی - کمیک در انتخاب مسیر جوی تر و جاه طلبانه آزاد باقی ماند و به هر حال موفقیت کسب کرد. برای طرفدارانی که کنجکاو هستند دنیا را به صورت رنگی ببینند ، گزینه چاپ های رنگی نیز وجود دارد که پس از پایان سریال منتشر می شود ، اما مرده متحرک کمبود رنگ هرگز ضعفی برای غلبه بر آن نبود ، بلکه یکی از هوشمندانه ترین تصمیماتی بود که سازندگان آن گرفته اند.