دختران گیلمور: یک سال در زندگی داستان لورلای و روری را به پایان رساند ، اما نباید از پایان برنامه ریزی شده برای نسخه اصلی استفاده می کرد.
2016 دختران گیلمور سریال احیا ، دختران گیلمور: یک سال در زندگی ، با چهار کلمه پایانی نشان داد که روری باردار است ، خاتمه ای که در برنامه اصلی نمایش برنامه ریزی شده بود اما دیگر کارساز نبود. در ابتدا از 2000-2007 ، یک سال در زندگی تقریباً یک دهه بعد انتخاب شد ، و با عنوان گیلمورس همراه شد: لورلای ، روری و امیلی (که احیای آنها بسیار واضح است که متعلق به آن عنوان است).
احیای هر یک از گیلمورها را در مکان های بسیار مختلفی پیدا می کند. لورلای اکثراً با لوک زندگی می کند ، شاید آماده راه اندازی خانواده ای جدید باشد. امیلی در تلاش است تا بعد از مرگ ریچارد حرکت کند. و روری هنوز در تلاش است تا در روزنامه نگاری موفق شود ، هرچند هشدار میچوم هانتزبرگر مبنی بر نداشتن آن بیش از پیش به حقیقت انجیل شباهت دارد. این سفر روری است که منجر می شود دختران گیلمور: یک سال در زندگی به پایان سرنوشت ساز آن و آخرین سخنان داغ پیش بینی شده: مامان؟ آره؟ من باردارم.
برای ادامه مطالعه به پیمایش ادامه دهید برای شروع این مقاله در نمای سریع بر روی دکمه زیر کلیک کنید.
این یک پایان شگفت آور (اگر کاملاً غیر منتظره نباشد) ، احساسی و پیچیده است. شرمن-پالادینو حتی قبل از پایان اولیه نمایش ادعا کرده بود که چهار کلمه آخر را می داند دختران گیلمور . بنابراین در حالی که او همیشه قصد داشت آن را با بارداری روری خاتمه دهد ، روشی که در آن بازی می شود یک سال در زندگی شرمن-پالادینو ترک کرد دختران گیلمور قبل از فصل 7 ، بنابراین هرگز مجبور نیستم که پایان کار او را انجام دهم انتخاب دوباره با احیا ، در حالی که برخی از چیزها باید متفاوت باشد ، قوس روری احساس زیادی مانند آنچه قبلا برنامه ریزی شده بود ، که در خدمت به راه اندازی آن بزرگ است ، اما همچنین به این معنی است که شخصیت او احساس می کند که او به یک معنا بوده است از حالت سکون: بینندگان در حال تماشای یک روری 32 ساله هستند که به روشی طراحی شده است که در ابتدا برای یک روری که 10 سال جوانتر بود طراحی شده است. بسیاری از رفتارهای این شخصیت زیر سوال رفته است ، اما توجیه اقدامات او در این مرحله حتی دشوارتر است.
مشخص نیست که پایان کار چقدر خوب است دختران گیلمور نمی توان انکار کرد که به طور کلی فصل 7 به دلیل خروج شرمن-پالادینو متحمل رنج شد ، اما این فینال بسیاری از جنبه ها را به خصوص برای روری کاملاً پیچید. او با او ، کریستین امانپور ، ملاقات کرد و سپس با رفتن به مسیر مبارزات انتخاباتی با باراک اوباما ، تصمیم گرفت تا به او تبدیل شود. اینکه آیا روری قصد دارد به عنوان یک روزنامه نگار موفق شود ، مهم نبود. مهم این بود که پایان او احساس امیدواری ، جاه طلبی و پایان باز می کند. برای یک نمایش که تمرکز زیادی روی زندگی عاشقانه او داشت ، دیدن اینکه پایان کار با انتخاب حرفه ای خود احساس می شود که انتخاب درست است. بارداری روری در آن زمان کاملاً دایره ای بود - حتی با توجه به نزدیکی سن و سن لورلای به هنگام بارداری ، حتی بیشتر از آن ، اما هیچ تضمینی وجود نداشت که حتی در آن زمان نیز م workedثر باشد ، اگرچه حداقل می توانست اساس آن را خیلی بهتر گذاشته اند.
در دختران گیلمور احیای مجدد ، واضح است که تلاش های روری برای حرفه روزنامه نگاری رو به زوال نیست ، اما او مسیر دیگری را در نوشتن داستان خود و مادرش پیدا می کند. این احتمال وجود دارد که به تنهایی پایان رضایت بخشی کافی داشته باشد یک سال در زندگی ، اما پس از آن در پایان بارداری بر روی پیچ و تاب بارداری قرار می گیرد. در طول سریال اصلی یا احیا شده ، اشاره کمی وجود دارد که Rory می خواهد مادر شود و پیام این است که همه چیز کاملاً حلقوی نیستند ، بلکه اینکه Rory همیشه سرنوشت داشته است تا آنچه را که با Lorelai اتفاق افتاده تکرار کند ، فقط آسان تر خواهد بود برای او ، و گرچه بدیهی است که خواستن بچه ها و داشتن هر دو آنها مشکلی ندارد ، اما پایان کار برای Rory کمی غم انگیزتر است ، نه اینکه پایان خوش باشد دختران گیلمور لازم بود که جایگاه خود را به عنوان یک پتو برتر راحتی ارائه دهد.
ایده بارداری روری نیز با نارضایتی متناسب است دختران گیلمور ' بزرگترین شکست: لین کیم. مانند روری ، لین سرشار از جاه طلبی برای یک ستاره راک و گشت و گذار در سراسر جهان بود - و سپس او یک بارداری بدون برنامه ریزی دارد ، زایمان می کند و شوهرش به جای آن به آرزوی خود ادامه می دهد. نشان داده شده است که پاریس می تواند همه اینها را داشته باشد ، اما عمدتا به این دلیل که او یک نیروی طبیعی غیرقابل فشار است. در غیر این صورت، دختران گیلمور: یک سال در زندگی پایان این است که نمایش بار دیگر به ظاهر نیاز دارد مادران بلند پرواز خود را مادر کند و به جای پایان خوشبینانه نمایش ، برای آن کمی غم انگیز است.